Uw data is kostbaar, bescherm het goed

De bijzondere eigenschappen van gegevens heb ik inmiddels in vele blogs besproken. Data is de grondstof geworden voor onze digitale maatschappij. En met een verwijzing naar de campagne ‘Zonder Transport staat alles stil’ van Transport en Logistiek Nederland, zou ik willen stellen: ‘Zonder data staat alles stil’. Zelfs het transport in Nederland . . . . 

Data is het bloed van onze samenleving geworden. Een voorwaarde om te kunnen leven, je te ontwikkelen, te communiceren en actief in onze maatschappij te kunnen zijn. Data is zowel de brandstof als de bouwsteen waarmee we onze informatieproducten maken. Gegevens geven je macht, maken je wijzer, vermaken je en laten je communiceren in de nieuwe wereld van social media.

Het is dus belangrijk om data goed te beschermen en een ‘verzekering’ af te sluiten waarmee de data kan worden vervangen wanneer deze op een of andere manier defect raakt of zelfs verloren gaat. Van bijzondere data moet ook op zijn minst één andere kopie ergens anders bewaard worden. En bij uitval van de infrastructuur is het belangrijk dat u op een andere wijze bij uw data kunt. Data is vaak nog steeds in verandering, dat vraagt vastlegging van al die veranderingen. Dat geldt niet voor een foto of email. Die zullen na de creatie (vrijwel) nooit meer veranderen. Voor dat soort ‘niet-meer-veranderende’ informatie is archiveren een goede oplossing. Ergens anders een tweede kopie opslaan en u heeft al een redelijk veilige bescherming van uw data.

Kopie
Maar actuele informatie verandert steeds. De informatie over de files op onze snelwegen verandert continu. Net zoals de voorraad in uw magazijn. Of de logistieke opdrachten voor de transporteur en het saldo op uw bankrekening. Heel veel data is altijd in beweging. Steeds vaker, steeds intensiever, 24 uur per dag en 7 dagen per week. Juist de bescherming van deze continu veranderende gegevens is lastig. Een kopie is enkele seconden later alweer verouderd.

In het verleden was de ‘gouwe oude’ backup-tape het middel om uw gegevens te beschermen. Informatie werd ‘bevroren’ en een kopie werd op een tape geschreven. Die tape werd ergens anders – veilig – opgeborgen. En in geval van een probleem was die data altijd nog beschikbaar. Maar de tijden veranderen. De backup werd steeds groter. Het zogenaamde backup window – de tijd waarbinnen men de backup moest maken – werd kleiner omdat systemen steeds langer online gingen. Kortom, er moest een andere oplossing komen. Een oplossing was om een kopie van de data op een ander storage-systeem te zetten, en van daaruit alsnog een backup tape te maken. Dit systeem werkt nog steeds bij vele organisaties. Op bepaalde momenten wordt een kopie gemaakt van de data, die data wordt weggeschreven op een tape en die wordt vervolgens ergens veilig opgeborgen.

Op papier is dit een prima oplossing. In de praktijk echter niet meer. Veel data verandert zo snel, dat het niet mogelijk is daarvoor voldoende tapes te schrijven. Daarom gingen steeds meer organisaties hun backup niet meer op tape maar op disk opslaan. Sneller, frequenter en vooral sneller terug te halen als de nood aan de man kwam. De afgelopen vijf jaar hebben vele bedrijven hun backup intussen op schijven opgeslagen. En vele malen per dag wordt een backup van de informatie gemaakt.

Synchroon
Maar zelfs dat is voor veel organisaties niet meer voldoende. Men wil eigenlijk continu de beschikking hebben over al hun data en applicaties. Dit leidde tot dubbele, of soms zelfs driedubbele datacenters die synchroon werken. Net zoals in een vliegtuig of ruimteschip alle systemen dubbel, driedubbel of zelfs vijfdubbel zijn uitgevoerd. Als in het ene datacenter een probleem ontstaat, schakelt men automatisch over naar het andere datacenter. Een active-active-situatie, zoals technici dat noemen. In beide datacenters staat dezelfde informatie, synchroon gerepliceerd. En draaien dezelfde applicaties. En de gebruiker ziet niet eens waar ‘zijn’ applicatie draait en zijn data staat.

Disaster Avoidance
Tot enkele jaren geleden, kostte het overschakelen tussen de datacenters nog best wat tijd. ‘Disaster Recovery’ noemden we dat. De tijd die nodig is om bij een calamiteit over te schakelen naar een ander datacenter. Tegenwoordig kunnen datacenters eigenlijk pas echt synchroon en parallel draaien. We noemen dat ‘global caching’, in elk datacenter wordt werkelijk alle actuele data synchroon gehouden. En dankzij allerlei nieuwe technologie en inzichten spreken we spreken inmiddels over ‘Disaster Avoidance’, het volledig geautomatiseerd voorkómen van een calamiteit.

Door de Tsunami in Japan maart 2011, vielen heel veel nutsvoorzieningen uit, omdat de medewerkers van de datacenters in blinde paniek hun procedures lieten voor wat ze waren en hun familie gingen helpen. Met als gevolg een grootschalige uitval van communicatie- en nutsvoorzieningen. De Japanse regering heeft daarna ook bevolen dat dit soort cruciale voorzieningen volledig automatisch kunnen uitwijken. De mens is uiteindelijk té onbetrouwbaar om datavoorziening aan toe te vertrouwen!

Ik ben inmiddels bij vele organisaties betrokken bij projecten voor dit soort ultieme databescherming. Elke organisatie moet vandaag de dag 24/7 in bedrijf en dus online zijn. En zonder menselijke tussenkomst de datavoorziening in de lucht kunnen houden. Data is één van de kostbaarste bezittingen van een bedrijf. Gelukkig hebben we intussen de techniek om dat bezit goed te kunnen beheren. Niemand hoeft meer data te verliezen. Mits hij zichzelf natuurlijk wel goed heeft verzekerd.

Hans Timmerman, CTO EMC Nederland