Data privacy is een cultuur, geen uitdaging
Digitale technologieën worden overal op de wereld gebruikt. Ondanks dat het ongelooflijk lastig is om te verifiëren, schatten de VN dat de waarde van de digitale economie op 4-15% van het wereldwijde BBP ligt.
Technologieën zoals connectiviteit en de cloud, hebben daarnaast een grote rol gespeeld bij het bevorderen van globalisatie en het verbinden van mensen en bedrijven in verschillende delen van de wereld. De laatste jaren zien we echter dat culturele verschillen steeds meer op de voorgrond treden.
Datastromen in EMEA
Met name in EMEA - onder leiding van het Europees Hof van Justitie - is er veel weerstand tegen het idee dat data naadloos van de ene plaats naar de andere moeten kunnen stromen. Privacy is een basisrecht in dit deel van de wereld, een recht dat op gespannen voet staat met het concept van vrij stromende data en de zogenaamde “deeleconomie”.
De Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG), die in mei 2018 werd aangenomen, was het eerste voorbeeld van een robuust regelgevend framework op basis van gedeelde principes van data privacy. Nu, meer dan drie jaar later, is deze AVG nog steeds van toepassing en lopen bedrijven die niet aan deze wet voldoen het risico op zware financiële sancties.
Te vaak worden regelgevingen zoals de AVG en de recente nietigverklaring van het privacyschild door de EU in 2020, als barrières gezien. Dit is mogelijk omdat data het betaalmiddel zijn van de digitale economie en beperkingen hierop worden gezien als aanvallen op de kapitalistische vrijheden en innovaties. Haaks daar tegenover staat het recht op privacy, waarbij persoonlijke data niet zomaar verwerkt en gedeeld mogen worden. Het vinden van de juiste balans tussen de rol van data in de digitale economie en privacy is nog altijd een lastig vraagstuk, waarbij cultuur een grote rol speelt.
Privacy en vertrouwen vormen de culturele hoeksteen van de Europese samenleving
Net zoals banken voor het geld van hun klanten moeten zorgen, zijn bedrijven die data gebruiken om waardevolle inzichten te verzamelen, verplicht om deze te beschermen. Het is als het ware een sociaal contract, dat door regelgeving zoals de AVG wettelijk afdwingbaar is. Om dit te bereiken moeten IT- en cloud-providers begrijpen dat privacy en vertrouwen de culturele hoeksteen zijn van de Europese samenleving. Zowel wereldwijde als regionale providers moeten zich meer bewust worden van de Europese privacy en soevereiniteit.
Een project dat als doel heeft een voorstel te maken voor een Europese data-infrastructuur voor de volgende generatie is het GAIA-X-project, geïnitieerd door vertegenwoordigers uit het bedrijfsleven, de wetenschap en de politiek. De visie is om een ecosysteem te creëren waarin data en diensten beschikbaar kunnen worden gesteld, verzameld en gedeeld in een omgeving van vertrouwen voor Europa en daarbuiten. De implicaties van een dergelijk plan kunnen echter grote gevolgen hebben voor cloud-providers die zaken doen in EMEA, wanneer wordt geconstateerd dat hun eigen methoden voor het verzamelen, delen en beschermen van data niet overeenkomen met de Europese privacywaarden.
Cultuur en privacy
Mijn overtuiging is dat technologie om mensen draait. De culturele houding ten opzichte van privacy over de hele wereld is een uitdaging waarmee grote technologiebedrijven steeds vaker te maken krijgen. Het heeft een enorme en complexe geschiedenis, gebaseerd op de sociale, politieke en economische ervaringen in elk afzonderlijk land.
Het feit blijft dat privacy een basisrecht is, en dit is niet iets dat big tech nog langer kan negeren. Vooral de cloud-industrie moet dit omarmen in plaats van ertegen te vechten om de snelle groei van het afgelopen decennium voort te zetten.
Door: Daniel Fried (foto), GM & SVP EMEA en Worldwide Channel bij Veeam Software
