26 april 2025

Hoe Zero Trust de beveiliging van storage versterkt

Het Zero Trust-principe dat een paar jaar geleden zijn intrede heeft gedaan in de markt, richtte zich vooral op gebruikerstoegang, netwerksegmentatie en endpointbeveiliging. Maar aanvallers zijn in de regel niet alleen uit op enkel toegang tot een netwerk. Ze zijn meestal uit op data, de meest waardevolle asset van elke organisatie: intellectuele eigendommen, klantgegevens, financiële informatie en andere gevoelige assets die een organisatie ondersteunen. Door Zero Trust-principes toe te passen op dataopslag, kunnen organisaties ervoor zorgen dat hun meest kritieke assets beter beschermd blijven, ongeacht waar deze zich bevinden: on-premises, in de cloud of in hybride omgevingen.

Hoe Zero Trust de beveiliging van storage versterkt image

Hoe werkt Zero Trust?

Traditionele IT-beveiliging gaat uit van een simpele aanname: wie binnen het netwerk zit, is te vertrouwen. Firewalls en VPN’s hielden aanvallers buiten, maar intern verkeer kreeg vrij spel. Zero Trust dwingt elke gebruiker, elk apparaat en elke applicatie om continu te bewijzen dat ze te vertrouwen zijn. Dit geldt niet alleen voor externe aanvallers, maar ook voor interne dreigingen. In plaats van ervan uit te gaan dat alles binnen het netwerk veilig is, werkt Zero Trust volgens een strikt beleid van 1) Vertrouw nooit, verifieer altijd, 2) Beperk toegang tot het strikt noodzakelijke en 3) Ga ervan uit dat er al een inbreuk heeft plaatsgevonden.

Elk verzoek van gebruikers, apparaten en applicaties wordt geverifieerd op basis van meerdere factoren zoals locatie, gedrag en apparaatstatus. Dankzij microsegmentatie, waarbij het netwerk is opgedeeld in meerdere ‘zones’, kunnen aanvallers zich niet vrij door het netwerk bewegen. Beveiligingsregels worden dynamisch aangepast op basis van realtime analyses en afwijkend gedrag. Organisaties die Zero Trust toepassen, bouwen beveiliging in op alle lagen: identiteit, endpoints, netwerk en data. Dit verlaagt risico’s en maakt beveiliging een integraal onderdeel van de bedrijfsvoering.

Zero Trust en storage: bescherm wat echt telt

Bij traditionele storagearchitecturen hebben gebruikers en applicaties vaak brede, impliciete toegang tot storagesystemen zodra ze zich binnen het netwerk bevinden. Dit brengt aanzienlijke risico's met zich mee: gecompromitteerde inloggegevens, een verkeerd geconfigureerde machtiging of een insider-dreiging kan leiden tot toegang van mensen voor wie dat eigenlijk niet geldt, datalekken of ransomware-aanvallen. Storage moet daarom een kernonderdeel van een Zero Trust-strategie zijn.

De implementatie van Zero Trust voor dataopslag betekent de overstap van open access-modellen naar strikte verificatie, segmentatie en continue monitoring. Toegang tot opslagbronnen moet dynamisch worden beheerd op basis van identiteit, gedrag, apparaatbeveiliging en contextuele risicoanalyse. Gegevens moeten zowel in rust als tijdens de overdracht worden versleuteld, zodat zelfs als een aanvaller toegang krijgt, deze niet gemakkelijk kan worden misbruikt. Microsegmentatie moet worden uitgebreid naar opslagomgevingen, waarbij kritieke workloads worden geïsoleerd om laterale verplaatsing te voorkomen.

Bovendien moeten realtime analyses en dreigingsdetectie toegangspatronen monitoren en afwijkingen signaleren die kunnen wijzen op een poging tot inbreuk. Net zoals Zero Trust continue authenticatie voor gebruikers en applicaties afdwingt, moet opslagbeveiliging volgens hetzelfde principe werken: constant verifiëren of toegangsverzoeken legitiem zijn en deze intrekken als de risico's veranderen.

Zero trust-storage: beveiliging als actief onderdeel

Het toepassen van Zero Trust-principes op storage betekent het elimineren van impliciet vertrouwen en het afdwingen van strikte beveiligingsmaatregelen op elk niveau. Storage mag geen passief onderdeel zijn van de beveiligingsarchitectuur, maar moet gegevens actief beschermen tegen ongeautoriseerde toegang, manipulatie en inbreuken. Een sterke Zero Trust-opslagstrategie zorgt ervoor dat gegevens veilig, herstelbaar en weerbaar blijven.

  • RBAC (Role-Based Access Control): dwingt specifieke toegangsrechten af, zodat gebruikers en applicaties alleen met de gegevens werken die ze nodig hebben op basis van rollen en beleid.
  • Multi-factor authenticatie (MFA): voegt een extra beveiligingslaag toe en voorkomt ongeautoriseerde toegang, zelfs als inloggegevens zijn gecompromitteerd.
  • Encryption at Rest and In Transit: zorgt ervoor dat opgeslagen gegevens en gegevens die verplaatst worden beschermd blijven, waardoor de kans op onderschepping of diefstal wordt verminderd.
  • Immutable Storage: voorkomt ongeautoriseerde wijzigingen, waardoor gegevens onaangetast blijven en direct beschikbaar zijn voor snel herstel.
  • Air-Gapped & immutable backups: beschermen tegen ransomware en ongeautoriseerde verwijdering van data, zodat herstelgegevens onaangetast en toegankelijk blijven wanneer nodig.
  • Integriteitscontroles: verifiëren of opgeslagen gegevens ongewijzigd en vrij van corruptie blijven en detecteren ongeautoriseerde wijzigingen of onzichtbare fouten voordat ze ernstige problemen worden.
  • Uitgebreide logging en traceerbaarheid: leggen alle interacties met de opslag vast, detecteren afwijkingen en bieden volledige zichtbaarheid voor audits, compliance en forensisch onderzoek.
  • Betrouwbare gegevensherstelmechanismen: zorgen ervoor dat back-ups, snapshots en replicatieprocessen consistent worden getest en gevalideerd op effectiviteit.

Door deze principes te integreren, creëer je een robuuste Zero Trust-dataomgeving waarin toegang altijd gecontroleerd wordt en gevoelige data veilig blijft - ongeacht of deze lokaal, in de cloud of hybride wordt opgeslagen.

Door: Ekrem Koç (foto), Sales Director Benelux en Turkije bij DataCore

DIC Security Day BW tm 1 juli 2025
Jamf Cybersec 2025 2 BW + BN